«سلياك» نوعي بيماري است كه به كوه يخ شناور تشبيه شده است. در قله اين كوه افراد مبتلابه بيماري كلاسيك قرار دارند كه بخش عمده آنان بدون علائم واضح بيماري هستند. اين بيماري، اختلال شايع خود ايمني است كه در نتيجه تداخل عوامل ژنتيك، ايمونولوژي و نيز عوامل محيطي به وجود مي آيد. عامل محرك اين بيماري، پروتئين هاي گلوتن موجود در گندم، جو و چاودار است كه اين مواد در برابر اسيد معده و آنزيم هاي پانكراس بدن بيماران مقاوم هستند و هضم نمي شوند. همچنين علائم اين بيماري بسيار متنوع است و بيماران بدون علامت تا بيماران مبتلابه سوء تغذيه شديد را دربرمي گيرد.
«پروتئين گلوتن اسيد آمينه اي به نام گيليابين دارد كه عده اي در برابر آن دچار واكنشي ايمني مي شوند و در نتيجه پرزهاي روده باريك آنها از بين رفته و سلول هاي التهابي داخل روده باريك آنها جمع مي شود كه كاهش قدرت جذب غذا را در پي دارد. اين بيماري معمولاً پس از اين كه بچه ها از شير گرفته و با مواد غذايي تغذيه مي شوند، خود را به صورت نفخ شديد شكم و اسهال نشان مي دهد و در افراد بالغ نيز با علائم غيراختصاصي چون كم خوني، فقر آهن، پوكي استخوان، كمبود كلسيم و گاهي افزايش آنزيم هاي كبد، عقيمي جنسي، سقط هاي مكرر و يا به صورتي پنهان خود را نشان مي دهد.»
«متأسفانه در ايران بيماري سلياك به دليل مراجعه نكردن بيماران اغلب تشخيص داده نمي شود و در مجموع ۶ تا ۸ درصد افرادي كه كوليت اسهالي دارند مبتلابه سلياك هستند. در صورتي كه بيماران به موقع درمان نشوند علاوه بر اختلالات جسمي، خطر سرطان روده نيز آنها را تهديد مي كند و تنها راه نجات اين بيماران رژيم ثابت بدون گلوتن است.»
مبتلايان به سلياك حساسيت هاي متفاوتي به تخم مرغ، شكر، روغن و لبنيات دارند و براي انتخاب آردها و حتي آسياب آنها بايد نهايت دقت را به خرج داد. ارزانترين ماده اوليه براي تهيه محصولات غذايي براي اين بيماران برنج است .
نويسنده: مريم وادي پور
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر